Jerbanverket - Bananenjenever met een vork

Nu is het al een hele tijd geleden dat ik nog iets geschreven heb. Vorige week van maandag tot donderdag had ik les en dit weekend had ik het te druk om iets te schrijven want ik heb mijn ouders door heel Oslo gegidst. Nu maak ik even tijd om toch verslag uit te brengen.

Mijn lessen en schoolwerk daar zwijg ik over, wat ik wel kan vertellen is dat het vorige week zeer zonnig was. De zon scheen zo hard dat ik zelfs in trui met zonnebril buiten kon rondlopen. Daar heb ik samen met mijn klasgenoten van geprofiteerd. We hebben een paar keer buiten in de zon, uit de wind, gegeten.

Donderdagnamiddag ben ik mijn ouders gaan oppikken in Oslo central station. Nadat de bagage in het hotel stond zijn we de stad al gaan verkennen. De enige opmerking of verwachting van mijn Moeke was, “Wat we ook doen, ik wil wel sneeuw zien.” Zo gezegd, zo gedaan want de volgende dag begon het terug te sneeuwen. En omdat het sneeuwde zijn we gaan sleeën en gaan skiën.

Zaterdag bezochten we het bekende vigelandpark, het Royal palace en het folkmuseum. Zondag gingen we wandelen langs een dichtgevroren meer. En ook een heel klein stukje over het meer en daarna bezochten we nog enkele museums en de haven. Maandag na mijn les zijn we nog een laatste keer samen gaan eten en dan zijn mijn ouders terug naar huis vertrokken.



Vandaag, dinsdag hebben we een les met twee docenten achter de rug. Het is best leuk om van twee leerkrachten tegelijk les te krijgen. Na de les hebben we het rode kruis hier in Oslo bezocht. In tegenstelling tot wat ik dacht, had dit deel van het rode kruis niets te maken met verpleegkunde. Deze organisatie organiseert huiswerkbegeleiding voor jongeren en ruimte om gezellig samen te komen. Dit doen ze vooral om jongeren van de straat te houden.

Paprika krumpli

Het is zaterdag en ik heb er weer een hele week les op zitten. De lessen deze week waren, net zoals de andere weken, zeer interessant en boeiend. De ene leerkracht heeft wel iets meer moeite met Engels dan de andere maar de lessen zijn leuk om bij te wonen. Zo is het leuk om iets meer theoretische achtergrond van racisme te krijgen en om te ontdekken op welke manieren je kan communiceren met kinderen en de gevolgen ervan.

Naast de lessen van onze docenten kwam ik ook iets meer te weten over het schoolsysteem in Frankrijk, Hongarije, Rusland en Nederland. Na elke presentatie krijg ik zin om te reizen, je zou voor minder, want iedereen toont foto’s van landschappen en mooie gebouwen in hun land.

Benieuwt wat mijn titel betekend? Het is een Hongaars recept. Dit overheerlijke eten heb ik deze donderdag voor het eerst geproefd. Wel Hongaarse klasgenoten, jullie krijgen van mij een dikke pluim en ik kan niet wachten totdat ik het recept doorgestuurd krijg. Dan kan ik het zelf eens proberen te maken.

Op deze dagen heb ik nog tijd gevonden om voor school te werken en voor een extra cultuuruitstap. Een bezoek aan het nieuwe operahuis hier in Oslo. Langs buiten en binnen ziet het er fantastisch uit. Het is een knap stukje architectuur en elk onderdeel van het gebouw heeft een uitleg of verklaring. Niet zomaar een verhaaltje maar een goed beredeneerde gedachte. Bijvoorbeeld, de stad wou de ruimte die ze gebruikte voor het gebouw terug aan de mensen geven. Daarom heeft men het operagebouw zo gebouwd dat mensen naar boven kunnen stappen en op het dak kunnen genieten van de zon en het mooie landschap. De ruimte is dus niet echt verloren gegaan.

Comfort(a)ble

Vrijdag avond om 23 uur vertrek ik samen met Isabelle en Marline naar de stad Bergen. De nachttrein zou ons naar de stad brengen om daar een weekendje te vertoeven. De treinrit van 8 uur is lang genoeg om te slapen en om zaterdag ochtend fit aan te komen in Bergen. Fit? Uitgerust? Zo ongeveer want slapen op een treinstoel is niet alles.

Zaterdag ochtend starten we met een ontbijt in het treinstation van Bergen. Daarna besluiten we om rond te wandelen in de stad, onze bagage naar de jeugdherberg te brengen en daarna de aquarium van Bergen te bezoeken. Zo gezegd, zo gedaan. De stad bevat typische Noorse huisjes, grote kerken, belangrijke gebouwen en een haven. Deze haven bestaat uit twee delen, het toeristische deel met al de ferry’s en cruises en de echte haven met containerschepen en containers. ’s Avonds trekken we er op uit en we belanden op een receptie van een fototentoonstelling. Eerst dachten we dat het een privé – opening was maar na een eenvoudige vraag waren we meer dan welkom. Mooie foto’s en een glas wijn, hoe goed kan een avond zijn.

Zondag genieten we van een uitgebreid ontbijt in ons jeugdhotel. Na dit stevig maal zijn we klaar om Bryggen te bezoeken. Dit zijn houten huisjes van in de middeleeuwen en ze behoren tot het Unesco werelderfgoed. We wandelende door deze kleine steegjes en het was net of we in een teletijdmachine gestapt waren. Na dit bezoek heb ik nog drie museums bezocht. Het ene museum hoorde bij de kleine stad ‘Bryggen’ en vertelde mij meer over de levensomstandigheden van toen. Het tweede museum kreeg ik een uitgebreide collectie van opgezette dieren te zien. In het laatste museum had ik maar even tijd om te zien hoe de Vikingen katholiek werden (this museum close in 10 minutes).

Na deze bezoeken zijn we naar een klein gezellig cafeetje, in één van de huisjes van Bruggen, geweest. Hier heb ik heerlijke echte warme chocolademelk gedronken. Na deze pauze namen we de bus om de andere kant (of berg) van Bergen te zien. We zagen nog meer natuur, nog meer water en nog meer typische houten, gekleurde, Noorse huisjes.

Maandag, de laatste dag in Bergen, stappen we op een klein treintje dat ons 320 meter boven de zeespiegel brengt. We hebben geen mooi zicht over de stad (lang leven de mist) maar we ontdekken wel de woonplaats van enkele Trollen, en in stilte genieten we van de mysterieuze natuur op onze tocht naar beneden.
Na de middag werd het tijd om te winkelen. Shoppen stond oorspronkelijk niet op het programma maar Isabelle had een kleine scheur in haar broek die telkens een beetje groter werd. Dus wij op zoek naar een nieuwe zwarte lange broek. Eentje dat ‘comfortable’ zat.

In de late namiddag neem ik de trein terug naar Oslo. Zo lang dat het licht was kon ik genieten van het adembenemende landschap. Hier in Noorwegen hebben ze echte grote stukke natuur. Uitgeput van mijn reis en de nieuwe indrukken van het land Noorwegen, kruip ik in mijn bed.

s' morgens in de vroegte

De laatste drie dagen heb ik zoals elke woensdag, donderdag en vrijdag les gehad. De lessen van woensdag en donderdag gingen over ‘religion’. Hier ga ik niet verder over uitweiden. Deze woensdag hebben we met verschillende klasgenoten pannenkoeken en wafels gebakken. Het werd een leuke gezellige avond met multiculturele nieuwigheden. Zo kan je bijvoorbeeld naast, suiker, slagroom, confituur en choco, chocoladepudding op je pannenkoek smeren. De laatste combinatie is de moeite waard om uit te proberen!



Donderdag hadden we na de les ook twee cultuurpresentatie. De ene ging over Duitsland. Onze Duitse klasgenoten kwamen met een populair kinderspel op de proppen om onze kennis over Duitsland te testen. Aan dit spel hebben we actief deelgenomen en ook iets bijgeleerd over Duitsland. De tweede presentatie ging over Nepal. Deze presentatie was in groot contrast met onze westerse cultuur. De foto’s van de natuur waren prachtig, de onderwerpen en problemen ginder pakkend. Als je dat allemaal ziet denk je “wij hebben het hier goed!”.

Vandaag hebben we in de muziekles “Music and migration” een klein beetje djembé leren spelen. De leerkracht leerde ons een eenvoudig Afrikaans ritme. Op dit ritme mochten we dan in kleine groepjes een kinderlied zingen. Wij (Belgen) hebben er voor gekozen om ‘in een klein stationnetje’ te zingen. Wel, een kinderliedje wordt eens zo leuk om te zingen als het begeleid wordt door een Afrikaanse djembé ritme.

Gratulere!

Deze zondag was de dag van alles en niets: een beetje voor school werken, kamer opruimen, spelletjes spelen, … ’s Avonds maak ik mij klaar om naar het verjaardagsfeestje te gaan van 2 klasgenoten. Zij verjaren beide op 18 maart en zij besloten om deze zondag hun verjaardag met ons te vieren. Het feestje had plaats bij Kiki thuis. Jerney en Kiki (de feestvarkens) hadden voor taco gezorgd en amusement. Na het eten werden we in vier groepen verdeeld. Elke groep kreeg servetten, plakband, watten, wol en maskers. We kregen 15 minuten de tijd om één iemand van de groep aan te kleden. Daarna volgde een modeshow en een klein cadeautje voor de winnende ploeg. Na deze modeshow werd de muziek luider gezet en stond iedereen op de dansvloer.

Maandagvoormiddag was het schoolwerktijd en in de namiddag tijd voor cultuur en een ander feest. Hier in de Deli De Luca (een winkelketen hier in Oslo), liggen zo’n heerlijke lekkere taarten/cakes. Ze vragen om opgegeten te worden. Enkele van onze klas wilden deze taarten/cakes uitproberen. Omdat deze gewoon proeven maar een beetje gewoon is, besloten we om aan deze ‘proef – eet – taart - actie’ een gebeurtenis te koppelen. We besloten om onze Oslo verjaardag te vieren. Misschien een beetje kinderachtig of overdreven maar de namiddag was gezellig en de taarten waren om uw vingers van af te lekken.

Na dit verjaardagsmoment mochten zeven gelukkige naar een concert. We stonden op de 'gastlist' en konden zo gratis binnen. Wat de naam van de muziekgroep was die kwam optreden ben ik vergeten. Maar wat ik wel weet is dat the Black Box Revelation het voorprogramma deden. Wel dat stuk van het concert was allezins de moeite. Het tweede deel en eigenlijk concert bestond uit een frontman die er in slaagde om, om de twee woorden een vuil woord te gebruiken en een damme voor mij die op mijn voeten aan het dansen was. FUN

Vandaag (dinsdag) hebben we terug les gehad. Deze keer ging het over ‘Worldview’. Na deze interessante les volgde nog twee cultuurpresentaties. Vandaag was Oekraïne en Finland aan de beurt. Ik weet weer iets meer over beide landen.

Na de les besloot ik om op internet rond te surfen voor een mogelijke citytrip naar de stad Bergen. Want Isabelle en Mareline, twee klasgenoten, gaan dit weekend de stad Bergen bezoeken. Na het vinden van de juiste sites besluit ik dat ik hen wil vergezellen en ik koop mijn treinticket heen en terug. Er wacht mij dit weekend een leuk avontuur!

Meester, het sneeuwt weer!

Maandag gingen we langlaufen. Dit was het plan maar de sneeuw kwam roet in het eten gooien. We besloten om dan naar school te trekken en daar in de fitnessruimte onze wekelijkse uren sport te hebben. Na een uur sporten keerden we huiswaarts.

Op dinsdag trok ik naar de Valenrenga School. Ik zou de volgende drie dagen observeren in het eerste en tweede leerjaar. Tijdens de observatie zag ik goede nieuwe dingen die ik zeker wil uitproberen in mijn stage en ook heel wat dingen die ik zeker niet mag uitproberen. (Enkele kinderen vonden het leuk om de verf te gebruiken als zeep ‘kijk het water en mijn handen zijn nu bruin’ en ‘Kijk nu zijn ze oranje’).

Naast deze observatiedagen ging ik ook naar een receptie voor de internationale studenten. Er was een buffet met typische Noorse zalm en enkele typische kazen. Er was niet alleen eten maar ook ‘food for the heart’. Enkele docenten brachten ons muziek uit Noorwegen.

Op donderdagavond ging ik naar een bijeenkomst waar we gratis eten voorgeschoteld krijgen en waar er telkens een gastspreker is. Deze keer was het iemand van de Filippijnen. Hij vertelde meer over de politieke geschiedenis van de Filippijnen. Hij betoverde ons met een hele reeks goed gekozen Engelse woorden en datums. In een klein 15 minuten slaagde hij er in om ons uit teleggen dat ze eerst afhankelijk waren van Spanje, dan van Japan en dat US hen bevrijdt heeft. Zij hebben zelfs een tijd 2 presidenten gehad.

Na de les vrijdag ben ik voor het eerst gaan skiën. Ik trok samen met Hedvig en Dora (2 Hongaarse vriendinnen van mijn klas) naar de skipiste. Daar zouden Natalie en Esther ons opwachten. Zij zouden onze twee persoonlijke leerkrachten worden. Na vele minuten hadden we onze skischoenen en ski’s. We waren klaar om voor dit avonturen te gaan. Buiten kreeg ik uitleg in het Engels hoe ik op mijn ski’s moest geraken (gewoon hard duwen met je voet dan klikt je schoen daar vanzelf in). Ik klik mijn linker voet in en … ik val. Geweldig, ik stond 2 seconde op een ski en lag al op de grond (Wat zal dit brengen?). We trekken eerst naar de babypiste, krijgen een beetje uitleg en beginnen aan de afdaling. Wonder maar waar het lukte mij. Na een uur proberen, slalommen en nog eens proberen (vallen staat er niet tussen want dat heb ik niet gedaan) besluiten we om de groene piste uit te proberen. Deze piste ben ik driemaal zonder vallen afgedaald. Ik kan nu zeggen dat ik kan skiën (valt het op dat ik er trots op ben?). Na het skiën ben ik naar de Macdonald geweest (eindelijk nog eens frieten, ik dat het geen Belgische zijn maar het is een goed alternatief hier in Noorwegen) en daarna was het ‘movienight’ bij Annie thuis. Vrijdag was voor mij een perfecte dag.

Vandaag heb ik wat schoolwerk gedaan en ben ik in de namiddag het Munch museum gaan bezoeken. Ik heb veel schilderijen gezien en vooral gebabbeld met Dora (van Hongarije) en Isabelle (van Zwitserland). Na het museumbezoek hebben we onze eigen taco saus gemaakt en hebben we dit opgegeten. Na het eten besluiten we om enkele klasgenoten op te bellen en uit te nodigen om in onze keuken spelletjes te komen spelen. Het gaat nog een leuke avond worden.

De F van flater

Vrijdag moesten we terug naar de Hogeschool. We mochten onze observatie ervaringen delen met de andere klasgenoten. In kleine groepjes bespraken we wat ons opviel. Tijdens dit gesprek werd het mij duidelijk dat de Noren hier twee lunchpauzes hebben, één rond 11 uur en dan rond 2 of 3 uur eten ze nog eens.

In de namiddag brachten we een bezoek aan het Vigeland museum. Een enthousiaste gids vertelde over het leven van Vigeland in het Engels. Volgens haar kon ze niet zo goed Engels en daarvoor excuseerde ze zich (absoluut niet nodig, haar Engels was stukken beter dan het mijne). Ze gidste geweldig en we kwamen meer te weten over Vigelands leven en hoe hij al die standbeelden maakten. Foto’s maken in het museum mocht en dat deed ik ook. Nu heb ik mijn verzameling ‘foto’s van standbeelden in Oslo’ uitgebreid met de standbeelden van Vigeland.

De avond wordt afgesloten met een eenvoudig maal (rijst, zoetzure saus, tomaatjes, paprika, wortels en kip). Ik moet toegeven, we zijn gezond bezig.

Gisteren werd het tijd om mijn eindwerk een beetje meer vorm te geven. Een hele dag werkte ik door. Tegen de avond was ik blij dat we samen konden koken. Gezellig samen zitten. Na het eten besluiten we om niet meer weg te gaan, we hebben meer zin om gewoon thuis te blijven. We starten een oud gekend (kinder) spel. De letter A (in Zwitserland noemen ze dit country, city and River). Een van de onderwerpen, naast jongens naam, meisjes naam was woorden uit je cursus. Ik denk dat de docenten blij zouden zijn moesten ze weten dat we op een zaterdagavond aan het nadenken zijn over gegeven leerstof. Na het spel bleek het ineens al 11 uur te zijn (Toon schatte 9.30 uur, Debbie 10 uur en ik 9 uur).

Vandaag las ik mijn short paper nog eens na, haalde er een paar zware vertaalfouten uit en stuurde het op naar de leerkracht. In de namiddag stond er cultuur op het programma. Ik bracht samen met andere internationale studenten een bezoek aan het Nobel peace center. Een klein mannetje wees ons de weg in het museum (achteraf kwam ik tot de vaststelling dat deze kleine heer een van de Nobel prijs winnaars is). Het is een goed museum met een duidelijke boodschap alleen bevatte het voor mij net iets te veel informatie. Van elke winnaar van de Nobelprijs was er uitleg te vinden (en er zijn al veel Nobelprijs winnaars voor de vrede).


Na het museumbezoek proberen we (Toon, Debbie en ik) een nieuw gerecht uit. Alles wordt klaargemaakt en mooi geschikt op een bord, net als in een restaurant. Voor zij die het nog niet doorhebben, ik eet graag!

Deze week is nu afgesloten, volgende week laat ik jullie nog wel meer weten.