Op mijn weg naar huis ben ik bij de post langsgegaan. Ik heb enkele postkaartjes gekocht en postzegels. Voor wie de postkaartjes zijn, verklap ik nog niet!
Tegen de avond had ik mijn Hongaarse vriendin Dora uitgenodigd om samen een film te kijken. Het was een leuke filmavond.
Gisteren was het een ‘Engels-rijke’ dag. Eerst de hele voormiddag les in het Engels, daarna de bijhorende artikels lezen in het Engels en als laatste ben ik bij Annie thuis sushi gaan maken. Het was haar verjaardag en ze had enkele mensen uitgenodigd om bij haar thuis sushi te komen eten. Ook hier werd Engels gesproken, voor sommige was dit geen probleem, andere geraakten in de war. Toen iemand vroeg hoe zij sushi moest maken luidde het antwoord “put your feeds in te water” ???? “Oh no, your hands”.
Vandaag is het min tien graden en de zon schijnt. Het ideale weer om te gaan sleeën met enkele vriendinnen. Eerst nemen we de metro tot helemaal boven Oslo. We genieten van de zon en het uitzicht en dan wagen we ons aan de eerste afdaling. Als alles verloopt volgens plan dan zouden we zeven metrostops terug moeten uitkomen. En kunnen we de metro terug nemen tot aan de top en dan nog eens afdalen en dan …We volgen gewoon de massa op goed geluk. “Sleeën op zich is niet moeilijk, je moet gewoon je linkervoet in de sneeuw steken als je naar links wilt en je rechtervoet in de sneeuw duwen als je naar rechts wilt.” Klinkt simpel, totdat je het probeert. Als je, je voet fout houdt dan krijg je een hele lading sneeuw in je gezicht en dan zie je niets meer (probeer dan eens te sturen). Zonder brokken komen we uit aan de metrohalte. ‘Goed, dan kunnen we nog eens proberen.’ Na het sleeën ben ik naar huis gegaan. Een douche nemen en mijn bevroren voeten laten ontdooien (mijn schoenen zijn precies niet waterdicht).
Geen opmerkingen:
Een reactie posten